Powstałe w 1997 roku Stowarzyszenie Zastępczego Rodzicielstwa jest ogólnopolską organizacją społeczną rodziców zastępczych i adopcyjnych oraz wszystkich tych ludzi dobrej woli, którzy wspierają ich w pomocy dzieciom i młodzieży odrzuconej i osieroconej. W działaniach Stowarzyszenia biorą także udział osoby zajmujące się przeciwdziałaniem opuszczeniu i odrzuceniu dzieci i młodzieży, oraz organizowaniem systemu wsparcia w kryzysach.
Naszym celem strategicznym jest umożliwienie porzuconym i osieroconym dzieciom, umieszczonym w naszych rodzinach, akceptowanie siebie i otoczenia w dorosłym życiu i aby mogły utworzyć swoją własną rodzinę. Może to nastąpić poprzez rozwój przyjętego dziecka połączony z rozwojem świadomości, wiedzy i umiejętności opiekuńczych i wychowawczych rodziców i całej rodziny przyjmującej porzucone i osierocone dziecko.
Jako członkowie Stowarzyszenia przyjęliśmy zasady zastępczego rodzicielstwa, które sumują wiedzę oraz doświadczenia wspólnego życia rodzinnego z dziećmi porzuconymi i osieroconymi. Są to propozycje pomocne w kształtowaniu relacji w rodzinie po przyjęciu dziecka. Pomocne także w rozumieniu ich sytuacji życiowej oraz w podejmowaniu opieki i wychowywania. I tak:
1. Nasze działania pragniemy opierać na chrześcijańskiej miłości i odpowiedzialności za człowieka. Chodzi o takie relacje z przyjętym dzieckiem, aby tworzone więzi i uczucia oparte były na rozwadze płynącej z wiedzy i doświadczenia. Jest to model odniesień uczuciowych stale obecny w naszej kulturze i tradycji, dobrze służący przyjętemu dziecku i przyjmującym rodzicom.
2. W życiu rodzinnym staramy się unikać fałszywych sytuacji i postaw. Jasny obraz sytuacji w rodzinie umożliwia podejmowanie klarownych decyzji, opartych na prawdziwym rozeznaniu.
3. Dbamy o taki rozwój rodziny, aby obecność przyjętego dziecka nie powodowała zaburzeń uczuciowych pozostałych członków rodziny. Aby pomoc porzuconemu dziecku nie przyczyniała się do osamotnienia małżonka i do zaburzonego rozwoju naturalnych dzieci.
4. Rozwijamy możliwości oraz doskonalimy umiejętności opiekuńcze i wychowawcze. Bowiem dziecko doświadczone odtrąceniem przez najbliższych, nie ufające dorosłym, wymaga specjalnej wiedzy i kwalifikowanych umiejętności wychowawczych.
5. Tworzymy warunki do powstania więzi z dziećmi. Ale nie oczekujemy, aby kochały nas tak, jak kochają swoją matkę, która ich urodziła.
Podejmując odrzucone i osierocone dziecko rodzice zastępczy otwierają siebie i swoją rodzinę na młodego człowieka. Jakże często różni się ono kulturą, zachowaniem, sposobem bycia od pozostałych członków przyjmującej rodziny. Wymaga to tolerancji i szacunku dla jego odmienności z jednej strony, a z drugiej te różnice i uczuciowe zaburzenia z powodu porzucenia przez najbliższych, stanowią obciążenie dla przyjmującej rodziny. Stąd też moralne prawo rodziców do powszechnej, społecznej akceptacji i życzliwości. Dlatego Stowarzyszenie, podejmując ogromny wysiłek wspierania rodziców i opiekunów zastępczych, pragnie współtworzyć ze wszystkimi zainteresowanymi jak najlepsze warunki społeczne, prawne i ekonomiczne do opieki i wychowywania młodych, odtrąconych ludzi pośród rodzin dobrej woli.
