Lata 1966 – 1975 to okres bardzo aktywnej działalności. Powstały w tym czasie sekcje zainteresowań (teatralna, muzyczna, literacka, plastyczna). Przy współpracy ze Stowarzyszeniem „Pojezierze” oraz elbląskim oddziałem Polskiego Towarzystwa Historycznego powołano Studium Wiedzy Historycznej o Ziemi Elbląskiej. Wspólnie z Elbląskim Domem Kultury utworzono Elbląski Zespół Pieśni i Tańca. To też okres zaangażowania się w realizację II Biennale Form Przestrzennych. Aktywnie działało Studium Wiedzy o Filmie (1971 r.) a efektem współpracy z Muzeum Narodowym było m.in. powołanie Studium Wiedzy o Nowoczesnej Sztuce Polskiej. To pierwsze dziesięciolecie, to aktywna współpraca z Teatrem im. Stefana Jaracza, to też liczne koncerty, spektakle teatralne a te najważniejsze to:
Filharmonii Narodowej, którą dyrygował Stanisław Wisłocki a solistami byli pianista – Władysław Kędra i tenor – Wiesław Ochman, Orkiestry Kameralnej Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Karola Teutscha, Wielkiej Orkiestry Moskiewskiej, Chilijskiej Orkiestry Kameralnej, występ Zespołu Pieśni i Tańca Zjednoczonej Republiki Arabskiej, gruzińskiego Zespołu Pieśni i Tańca, recital pianistki Haliny Czerny-Stefańskiej, spektakle Teatru Muzycznego z Gdyni, Wrocławskiego Teatru Pantomimy.Ten okres to też wystawy, konkursy plastyczne, spotkania Dyskusyjnego Klubu Filmowego, inicjatywy wydawnicze. Jedną z najważniejszych inicjatyw była organizacja w 1970 r. Wiosennego Salonu Plastyków Elbląskich (Salon ten w zmienionej formie jest kontynuowany pod opieką Galerii El)
Lata 1976 – 1985 to okres organizowania przede wszystkim: koncertów z udziałem m.in.: Piotra Palecznego, Krystiana Zimermana, Janusza Zisa, Ewy Pobłockiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcja Jerzego Maksymiuka.
Wystaw: retrospektywna Tadeusza Makowskiego, fotograficznej Człowiek rodzi się nagi” Witolda Michalika, batiku „Ptaki” Janusza Hankowskiego, kontynuacja Salonu Elbląskiego Powołania Studium Wiedzy o Teatrze, które przekształciło się w Studium Wiedzy o Teatrze, Filmie i TV, Studium Wiedzy o Sztuce. W roku 1977 podjęto działania w celu utworzenia teatru lalek. Zaowocowało to m.in. spektaklami gdańskiego teatru „Miniatura” i japońskiego Teatru Lalki i Maski „Puk”. Kontynuowano występy znanych teatrów jak m.in. Polskiego Teatru Tańca Conrada Drzewieckiego. Był to okres szczególnej opieki nad literatami. Z myślą o nich w 1978 roku powołano Klub Literacki, który był organizatorem spotkań autorskich, wieczorów literackich, konkursów literackich. ETK podjęło też działalność wydawniczą skupiając się głównie na nagrodzonych w konkursach pracach.
Lata 1986 – 1995 to przede wszystkim okres przygotowań do obchodów 750-lecia miasta. ETK stało się głównym koordynatorem zarówno przygotowań jak i samych obchodów. Ogłoszono konkurs na pamiątki, dzienniki, wspomnienia związane z Elblągiem po 1945 roku. Kolejnym był konkurs kompozytorski na utwór poświęcony miastu. Formę konkursu miał też plener „Plastyczna dokumentacja Elbląga”, którego finał w formie wystawy miał miejsce w muzeum.
Z inicjatywy ETK wykonano znak graficzny obchodów 750-lecia, którego autorką jest Halina Różewicz-Książkiewicz.
W związku z jubileuszem pojawiła się seria wydawnicza pod red. Prof. Stanisława Gierszewskiego „Biblioteczka Elbląska”.
Kontynuowano też wcześniejszą działalność wydawniczą, wystawienniczą a przede wszystkim wspólnie z Galerią El „Salon Elbląski”.
Od 1984 roku Elbląskie Towarzystwo Kulturalne było organizatorem Elbląskich Koncertów Organowych (do 1999 r.).
Zawsze też ważnym elementem działalności był mecenat. Fundowano stypendia, sponsorowano nagrody.
Był to jednak bardzo szczególny okres w życiu Towarzystwa. Do roku 1989 ETK na elbląskiej mapie było właściwie instytucją kultury, co oznaczało szeroki zakres działalności ale i dotacje zarówno ze strony władz miasta jak i województwa, etatowi pracownicy. Przemiany społeczno-gospodarcze zmieniły status Towarzystwa i tylko dzięki wsparciu ówczesnych władz wojewódzkich i miejskich oraz aktywności władz ETK oraz jej członków organizacja przetrwała do dziś. Udało się ocalić cykliczne imprezy ale i zorganizować nowe, które już na trwałe wpisały się w kalendarz imprez miejskich.
Od 1996: to lata budowy własnej siedziby, do której ETK wprowadziło się w czerwcu 1999 roku . W październiku otworzyła swe podwoje restauracja „Czerwona Oberża” a 4 listopada wystawą prac Haliny Różewicz – Książkiewicz zainaugurowano działalność galerii „Pod Czerwona Oberżą”.
To okres Elbląskich Dni Muzyki Dawnej, koncertów kameralnych, Muzycznych Spotkań w Bażantarni, współpracy przy organizacji wydarzeń artystycznych w Elblągu, kontynuacji działalności wydawniczej.
Rok 2016 to rok świętowania półwiecza działalności Elbląskiego Towarzystwa Kulturalnego. Pierwszym z serii wydarzeń będzie spotkanie jubileuszowe, które odbędzie się 17 lutego 2016 r. o gdzo. 18:00 w atrium Hotelu Arbiter przy Placu Slowiańsim w Elblągu.
